H DS δεν ήταν μόνο ένα τεχνολογικό θαύμα της εποχής της, αλλά και το σύμβολο μιας αναγεννημένης Γαλλίας, που είχε ξεπεράσει οριστικά τα δεινά του δεύτερου παγκοσμίου πολέμου.
Η Πέμπτη 6 Οκτωβρίου 1955 ήταν μια από τις σημαντικότερες (και περισσότερο αναμενόμενες) ημερομηνίες στην ιστορία της γαλλικής αυτοκινητοβιομηχανίας. Οι εκπρόσωποι του τύπου και το κοινό της έκθεσης του Παρισιού έμειναν εμβρόντητοι μπροστά στο νέο μοντέλο της Citroen που προέκυψε από το project VGD («Αυτοκίνητο Μεγάλης Διάδοσης»), το οποίο έμοιαζε να έχει έρθει από άλλον πλανήτη, ειδικά αν το συνέκρινε κανείς με ένα άλλο νέο γαλλικό μοντέλο, που εκείνη τη μέρα έκανε κι αυτό το ντεμπούτο του, το Peugeot 403.
Η εμφάνισή της ανέτρεπε τα δεδομένα της εποχής σχετικά με το πώς θα έπρεπε να μοιάζει ένα 4θυρο οικογενειακό αυτοκίνητο, αλλά και με τον τρόπο με τον οποίο θα έπρεπε να κατασκευάζεται.
Το μόνο αναχρονιστικό πράγμα πάνω στο αυτοκίνητο, ήταν ο κινητήρας του. Η DS χρησιμοποιούσε τον τετρακύλινδρο κινητήρα της προπολεμικής Citroen Traction Avant, ο οποίος εκσυγχρονίστηκε μερικώς, αποκτώντας αλουμινένια κυλινδροκεφαλή με ημισφαιρικούς θαλάμους καύσης. Το μοτέρ αυτό συντρόφεψε την μεγάλη Citroen σε όλη τη διάρκεια της ζωής της, μεγαλώνοντας μαζί της καθώς ο κυβισμός του αυξήθηκε σταδιακά και με την εξέλιξη του μοντέλου έφτασε από τα 1.9 λίτρα, στα 2.0 , στα 2.1 και τέλος στα 2.3 λίτρα. Οι αναρτήσεις του αυτοκινήτου ακολουθούσαν την φιλοσοφία του μικρού Citroen 2CV, καθώς αποτελούντο από οδηγούντες βραχίονες μπροστά και υστερούντες βραχίονες πίσω. Φυσικά, το πιο χτυπητό τεχνικό χαρακτηριστικό του αυτοκινήτου ήταν το πολύπλοκο υψηλής πίεσης υδραυλικό του σύστημα. Αυτό ήταν υπεύθυνο για την λειτουργία της ανάρτησης, του συμπλέκτη, του συστήματος διεύθυνσης, της αλλαγής ταχυτήτων (στα πρώτα μοντέλα) και φυσικά των φρένων. Σε ό,τι αφορά στην ανάρτηση, σε κάθε τροχό υπήρχε από μια σφαίρα με άζωτο το οποίο ενεργούσε σαν ελατήριο, ενώ η κίνηση του υδραυλικού υγρού μέσα από μια βαλβίδα στη βάση της έκανε την απόσβεση. Το ίδιο σύστημα επιζεί (σε ότι αφορά στις γενικές αρχές του) και στις σημερινές Citroen με υδροπνευματική ανάρτηση.
Στο ξεκίνημά της, η DS δεν παρουσίαζε πρακτικό ενδιαφέρον για τη μεγάλη πλειοψηφία των υποψήφιων αγοραστών, για τους οποίους τα 900.000 φράγκα σήμαιναν ότι το μοντέλο απευθυνόταν σε μία ισχυρότερη οικονομικά κοινωνική τάξη. Διαπιστώνοντας αυτό, η γαλλική εταιρεία παρουσίασε τον Οκτώβριο του 1956 και μία πιο προσιτή έκδοση, την ID (από το Idée, που σημαίνει ιδέα) με απλούστερο σύστημα υδροπνευματικής ανάρτησης και πιο φθηνό ταμπλό. Αυτή η έκδοση δεν εφοδιάστηκε ποτέ με τον κινητήρα των 2.3 λίτρων.
Στο Παρισινό Σαλόνι του 1967, το αυτοκίνητο υπέστη ένα ελαφρύ face lift, κύριο χαρακτηριστικό του οποίου ήταν η προσθήκη στο ρύγχος νέων διπλών προβολέων. Οι τελευταίοι είχαν την δυνατότητα να στρέφονται προς την κατεύθυνση κίνησης του αυτοκινήτου, χάρη σε ένα απλό σύστημα με ράβδους, το οποίο τους συνέδεε με τα ακρόμπαρα της κρεμαγιέρας. Το αποτέλεσμα ήταν πως ο οδηγός της DS στις στροφές είχε άριστη ορατότητα, καθώς το φως των προβολέων στρεφόταν προς το εσωτερικό της στροφής.
Η εξέλιξη της DS συνεχίστηκε με ελάχιστες αλλαγές μετά το 1971. Τα μοντέλα με χειροκίνητο κιβώτιο απέκτησαν και πέμπτη ταχύτητα, το 1973 παρουσιάστηκε η DS23 με κινητήρα 2.347 κ.εκ. και ισχύ 124 ίππων (ή 141 ίππων με σύστημα ψεκασμού), η οποία ήταν για πολλούς η απόλυτη DS. Ωστόσο, το 1974 έφερνε την νέα Citroen CX που θα αντικαθιστούσε το τεχνολογικό θαύμα της δεκαετίας του ’50. Η παραγωγή της Citroen DS, που αρίθμησε συνολικά 1.455.746 μονάδες, διεκόπη στις 24 Απριλίου 1975. Ως τότε όμως, εξακολουθούσε να παρουσιάζει καλές πωλήσεις. Αυτό αποδείκνυε πως ένα μοντέλο προηγμένου σχεδιασμού μπορούσε να έχει πολύ μεγαλύτερη διάρκεια ζωής από κάποιες λιγότερο τολμηρές προτάσεις άλλων κατασκευαστών. Αρκεί να σας πούμε πως στο τέλος του 1973, η Peugeot διέθετε στην αγορά το τρίτο μεσαίο της μοντέλο από το 1955 (το 504) το οποίο ήδη διένυε τον έκτο χρόνο της ζωής του...
Η έλευση της DS μπορεί οπωσδήποτε να θεωρηθεί σαν ένα ιστορικό γεγονός στην εξέλιξη του αυτοκινήτου. Οποιοσδήποτε ασχολείται με το αντικείμενο δε μπορεί να μείνει αδιάφορος απέναντί της. Μπορεί να του αρέσει, μπορεί ακόμα και να την λατρεύει. Από την άλλη πλευρά, μπορεί να την αντιπαθεί ή να μην εμπιστεύεται την πολυπλοκότητά της. Ό,τι κι αν αισθάνεται, πάντως, ο σεβασμός για την πιο διάσημη Citroen της ιστορίας είναι πηγαίος, διότι πρόκειται για ένα από τα πλέον συναρπαστικά αυτοκίνητα που παρήχθησαν ποτέ μαζικά.
CITROEN DS 19 (1956)
Designer: Flaminio Bertoni
Πρώτη εμφάνιση: Παρίσι 1955
Kινητήρας: 4κύλινδρος σε σειρά
Κυβισμός: 1.911 κ.εκ.
Διάμετρος x διαδρομή: 78 mm x 100 mm
Σχέση συμπίεσης: 8.5:1
Καρμπιρατέρ: 1 Weber 24.32 DDC
Ισχύς: 83 ίπποι στις 4.500 σ.α.λ.
Ροπή: 14,6 χλγμ. στις 3.500 σ.α.λ.
Μετάδοση κίνησης: Στους εμπρός τροχούς
Κιβώτιο ταχυτήτων: Χειροκίνητο 4 σχέσεων
Ανώτατη ταχύτητα: 158 χλμ/ώρα
0-100 χλμ./ώρα: 21,3 δλ.
Μήκος: 4.800 χλστ.
Πλάτος: 1.790 χλστ.
Ύψος: 1.520 χλστ.
Μεταξόνιο: 3.124 χλστ.
Μετατρόχιο εμπρός: 1.500 χλστ.
Μετατρόχιο πίσω: 1.314 χλστ.
Βάρος: 1.194 κιλά
CITROEN DS 23 (1973)
Kινητήρας: 4κύλινδρος σε σειρά
Κυβισμός: 2.347 κ.εκ.
Διάμετρος x διαδρομή: 93.5 mm x 85.5 mm
Σχέση συμπίεσης: 8.8:1
Καρμπιρατέρ: 1 Weber
Ισχύς: 124 ίπποι στις 5.750 σ.α.λ.
Ροπή: 18,7 χλγμ. στις 3.500 σ.α.λ.
Μετάδοση κίνησης: Στους εμπρός τροχούς
Κιβώτιο ταχυτήτων: Χειροκίνητο 5 σχέσεων
Ανώτατη ταχύτητα: 179 χλμ/ώρα
0-100 χλμ./ώρα: 11,4 δλ.
Μέση κατανάλωση: 11,8 λτ./100 χλμ.
Μήκος: 4.874 χλστ.
Πλάτος: 1.803 χλστ.
Ύψος: 1.473 χλστ.
Μεταξόνιο: 3.124 χλστ.
Μετατρόχιο εμπρός: 1.516 χλστ.
Μετατρόχιο πίσω: 1.316 χλστ.
Βάρος: 1.317 κιλά